Como parece ser que naide se anima a contar a sua esperiencia do pasado sabado polas tranquilas chairas da huesera y demas, e como sufrin por eses lares, terei que ser eo de novo quenho faiga.
Viernes as tres da tarde salimos cara a terras asturianas Manolo ,Roberto, Ivan mais o abo de turno. Paramos no Montero mandamoslle unhos cafeitos e ruta asta cangas, Ivan mais eu seguimos un pouco mais cara os picos de Europa embusca do hotel que tiñamos reserbado a us 10km non foi mui dificil dar con el pois o guia desenvolviase ben , despois de recoller as chaves volta o pavillon de Cangas presentar credenciales e recoller a bolsa co dorsal e unha camisola mui chula que cando a saquemos a paseo sera a bosa envexa "bueno isto e por joder un poiquiño" andaba por ali xa toda atropa Manolo, Rober, Rufo ,Ricardo e Xaime Miguel Cases mandou recado que esperaramos por el que estaba na casa dos abos e que estaria con nos pa cenar todos xuntos.
Como non podia ser doutra maneira antes da cea us cuantos culines de sidrina. As nove cena oficial bueno esto tiña que ser asi pero o certo e que esperamos casi unha hora pa meterlle dente o primeiro plato . A comida tal cual me gustou pois o revoltixo de setas con hovos e xamon tiña o nome xa que o xamon viase menos cun sumarino no medio do atlantico e de segundo nonsei que era con ameixas pero eo non as mirei por ningun lado, estabache moito mellor o churrasco do ano pasado o bon foi a compaña os contos e as risotadas.sobre as doce recollida cara apiltra.
Por un lado Manolo e Rober nun cuarto Xaime e compañia noutro e Ivan e eo xuntiños pero non revoltos. Reloxo posto pas seis e media, antes de conciliar el sueño xa escoitei berros dun cativo serian cerca das duas durmixei un pouco e berros de novo na habitacion do lado, volta e volta e nisto que sinto as pingueiras no lousado quisen pensar que soñaria pero polo .arallo era verdade mirei o reloxo eran as cinco, outra media volta e sona o movil hora de colocarse en vertical, a Ivan non lle vin moitas ganas de levantarse, entro no baño e auga polo lombo escollina fresca haber se me correxia o sono que tiña e que non poidera desfacerme del pola noite.
As sete e media xa estabamos en Cangas seguia caendo auga esperamos que abrira algunha cafeteria pa mandarlle un tente en pie e algo mais, con isto que xa son as oito e cuarto, montamos maquinas e linea de salida, chegamos ali e os guerrilleiros que non forman todos metidos polos portales e abrigados as casas, seguia chovendo, un pouco antes das nove o batallon empeza a situarse, en pouco tempo xa non se via o ultimo da cola andaria a 500 mts , seguia pingando, discurso e aviso do peligro da carretera na baixada da Torneria por mor de barro na estrada.
A palabra esacta seria acojonado pero como sona nal direi que estaba intranquilo polo que se aveciñaba.
Saimos ben por diante pero antes da primeira rotonda cara Arriondas que estara a 500 mt algus xa andabamos polo medio da masa, alo mais adiante conseguimos xuntarnos Xaime Manolo Ricardo mais eu , Rufo e Roberto meteronlle peito e seguiron a marcha dos de diante,Ivan desparecido, por detras andaria se no mandaran a cuneta e de Cases nin asomos.
Fomos debullando kilometros, seguia chovendo a auga que soltaba a rroda dos de diante cegabache os ollos e ti sen pestañear e nonte mobas da linea que pasa porriva apisonadora . Con este estado da estrada fixemos os primeiros 45 kls nunha hora.
O grupo principal foise partindo, nos grupetes que se foron formando empezaron as escaramuzas de turno, no meu so estaba eu de Manolo e de Xaime non savia nada andarian por detras pois diante non pasaran, a carretera seguia mollada pero casi parara de chover e asta quixo sair o sol pero escondeuse rapidamente fun neste grupo asta empezar a subir aTorneria aqui disolveuse a sociedade cada un buscou o seu sitio ou mellor dito puxeronnos no noso sitio . Dicia algun que non conocia esta subidita que este era o aperitivo do segundo plato que eran os Lagos , e eu pensaba pa min que engañados estades, este plato ben podia ser unico pois e pata negra con denominacion de orixen "jalufo jalufo",catro ks duros duros cos dous ultimos que nunca se acaban e que te deixan sin pernas, con todo cheguei o alto bastante ben.
Baixada dus nove kilometros con curvas mui cerradas e toda chea de barro pola auga e as obras que estan a facer , estaba perfecta pa baixarse sin querer e de repente, collina con calma , foronme pasando mais dun cento que non tiñan moito medo de saber o duro que se encontraba o chapapote, sentinme mais que aliviado cando se acobou a baixada e empezaron as primeiras ranpillas do alto Da Rebollada son sete kts que duros non son pero despois do que tiñamos feito xa as patas non opinaban igual, andabamos polo kilometro 70 a carretera como estaba e a Torneria polo medio.
No alto deste porto estaba situado o chiringuito con comida e bebida , botei pe a terra mandeiche un boliño con chiculate, media banana us figos pasos e unhas almendriñas, como vedes tiña apetito pois nin tempo a comer me deixaran tamen repostei os botellos que xa andaban medios secos bebin un botellin de isostar e disposto a salir , nesto vexo pasar un de amarelo Manolo mandolle un berro pero ni caso miro si ben Xaime e no vexo,quito o chubasqueiro xa parara de chover e os lagos acercabanse faltaban vinte kts e queria coller a Manuel , xunteime con10 ou 12 pero estes non estaban moito pola labor fun tirando o que podia pero o grupo do colega non parecia . faltando us dos kts apareceu pero ainda habia que collelos , o fin mismo donde estaba o control de subida logrei chegar a eles.
Estaba ben tocado pois os ultimos vinte kts fixeranme pupa , empecei a subida non mui ben pero a medida que fun collendo o ritmo encontreime mellor subin asta a Huesera co 34- 23 quedabame ainda un par de cartuchos na recamara e estaba tranquilo aqui gastei un e fun moito mais comodo asta chegar o cumio . Rematei jodidillo pero bastante inteiro .
Parada pa refrescar no chiringuito da auga e camiño de volta . Cando subin estaba todo despexado con neve toda o arredor unhas vistas impresionantes, nada mais empezar a baixada niebla espesa non se ve un burro a dous pasos, unha ristra deles pola carretera arriva algunhos facendo eses que collian a estrada toda ,pouco tempo menos me lebou chegar a baixo que arriba, chegando xa a Cangas engatillouseme unha pata e logo non podia pasar pedal.
Chegamos o pavillon Manolo, Roberto mais eu encima das duas e cuarto parecimos lazarenos agua mierda y barro por todos sitios como indios preparados pa ir a guerra.
Desmontar maquinas e meter a maleta ,duchas e recollida de diplomas ,aparece Ivan , a comer toca pa encarar a volta a nosa terra.
Devolta pa casa Roberto que viña diante chegando a Oviedo en vez de coller a autovia pa A Cruña lebounos de excursion a cuenca Do Caudal cando lle pareceu ben cambiou a ruta e enfilamos o bo camiño asi coma cuarenta kms o outro xeito , debeuno facer porque o seu TRACTOR ten o gasoleo subencionado pero o meu aiga carga combustible normal.
Paramos a tomar unhas cañitas a lo por Navia e chegamos cerca das 9 da tarde e sin mais novedade.
Segun o diploma , puesto 375 , tempo final 4.17, promedio 26.07. e tempo de subida, 1h 05.
De 3000 inscritos pa un abo coma amin xa non esta mal millorei o do ano pasado tanto en tempo de subida como en tempo total,apesar do estado da estrada
Menudo rollo vos mandei Saudos.
Chat
Buscar
Miembros
Grupos de Usuarios
Registrarse
Perfil
Entre para ver sus mensajes privados
Login
